కార్పొరేట్ ఉద్యోగం.. ఈ తరం యువతలో ఎంతోమంది కల. ఆ కలను సాకారం చేసుకునేందుకు ఎంతో కష్టపడతరు. కారణం ఐదంకెల జీతం కావొచ్చు. చేతికి మట్టి అంటని వైట్ కాలర్ జాబ్ అనే ఫీలింగ్ కావొచ్చు. అందుకే కార్పొరేట్ ఉద్యోగానికి అంతగా అట్రాక్ట్ అవుతుంటరు. మంచి కంపెనీలో జాబ్ దొరికితే లైఫ్లో సెటిల్ అయినట్లే అని భావిస్తరు. అలాంటిది ఒకటికాదు.. రెండుకాదు.. ఏకంగా ఐదు కార్పొరేట్ ఉద్యోగాల్ని వదులుకుంది శివ్యానాథ్. ఇది కాదు జీవితం.. అనుకుంది. సోలో జర్నీ మొదలుపెట్టి ప్రపంచాన్ని చుట్టేసింది. అప్పుడనిపించింది ఆమెకు ‘ఇది కదా జీవితం’ అని. తన అనుభవాలతో ఓ పుస్తకం రాసింది. క్రిటిక్స్ సైతం ఆ పుస్తకం ఎంతో ఇన్స్పైరింగ్ ఉందంటున్నరు.
శివ్యానాథ్ పుట్టింది డెహ్రాడూన్లో. కొండలు, గుట్టలతో ఉండే ఆ ప్రాంతంలోనే ఆమె బాల్యమంతా గడిచింది. చిన్నప్పుడు ప్రతిరోజూ ఇంటి బయటకు వచ్చి కొండల్ని చూస్తూ మనసులో అనుకునేది.. వాటి అవతల ఏముందా? అని. స్కూల్ డేస్లో ఓ సారి టూర్ వెళ్లినప్పుడు ఎంతో థ్రిల్గా ఫీలైంది. అప్పటి నుంచే కిడ్డీ బ్యాంక్లో డబ్బు దాచుకోవడం, ఆ డబ్బును కేవలం టూర్లకు వెళ్లేందుకు మాత్రమే ఖర్చు పెట్టడం అలవాటు చేసుకుంది. అలా చిన్నప్పటి నుంచే దేశాన్ని చుట్టి రావాలన్న కోరికను పెంచుకుంది. కాలేజీలో చేరగానే వీకెండ్స్లో ఫ్రెండ్స్తో కలిసి టూర్స్కు వెళ్లేది. తక్కువ ఖర్చులోనే తిరిగొచ్చేలా ముందుగానే ప్లాన్ చేసేది. అలా మొదలైన ఆమె జర్నీ ఉద్యోగంలో చేరిన తర్వాత కూడా ఆగలేదు.
ఇంటర్మీడియెట్ పూర్తికాగానే గ్రాడ్యుయేషన్ చేసేందుకు సింగపూర్కు వెళ్లింది. చదువుపై ఇష్టం కంటే విదేశాలకు వెళ్లి రావాలనే ఆలోచనతోనే సింగపూర్లో గ్రాడ్యుయేషన్ పూర్తిచేసింది. అప్పుడే సింగపూర్ టూరిజం బోర్డులో జాబ్ ఖాళీగా ఉన్న విషయం తెలుసుకొని మరో ఆలోచన లేకుండా జాయిన్ అయ్యింది. ఉద్యోగం చేస్తున్న సమయంలోనే ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఉన్న ట్రావెల్ బ్లాగర్లను ఫాలో కావడం మొదలుపెట్టింది. 2011లో జాబ్కు రెండు నెలలు సెలవు పెట్టి పశ్చిమ యూరప్ మొత్తం చుట్టి వచ్చింది.
యూరప్ నుంచి తిరిగొచ్చాక ఇండియాకు వచ్చేసి సెటిల్ అవుదామనుకుంది. ఢిల్లీలో కార్పొరేట్ కంపెనీలో ఉద్యోగంలో చేరింది. ఉదయం లేచి ఆఫీసుకెళ్లడం, సాయంత్రం ఇంటికి తిరిగిరావడం.. వంటి టెన్ టు ఫైవ్ లైఫ్ స్టయిల్ బోర్ కొట్టిందామెకు. దాదాపు నాలుగైదు కంపెనీలు మారింది. దేంట్లోనూ సెటిల్ కాలేకపోయింది. ఇది కాదు జీవితం అనుకుంది. జాబ్స్కు గుడ్ బై చెప్పి మళ్లీ జర్నీ మొదలుపెట్టింది. స్పితీ వ్యాలీకి (హిమాలయాలు) వెళ్లి నెలరోజులు సన్యాసినిగా గడిపింది. లైఫ్ అంటే ‘సోలో జర్నీ’ అని తెలుసుకుంది. అక్కడి నుంచి ఆమె ప్రయాణం సోలోగానే సాగింది.
ఫ్రాన్స్, స్విట్జర్లాండ్, జర్మనీ, ఇటలీ ఇలా ప్రపంచంలోని చాలా దేశాలను సోలోగానే తిరిగింది శివ్యా. నచ్చిన ప్లేస్లో ఇష్టమొచ్చినన్ని రోజులు ఉండడం, బోర్ కొట్టగానే మరో ప్రయాణం మొదలుపెట్టడమే లైఫ్ స్టయిల్గా మార్చుకుంది. ఊహలను, కలలను నిజం చేసుకుంటూ జర్నీని కంటిన్యూ చేసింది. బస్సులు, రైళ్లు, విమానాలు, ఓడలు.. ఏది అందుబాటులో ఉంటే దాంట్లో జర్నీ చేసింది. ఈ జర్నీలో రకరకాల మనుషుల్ని కలిసింది. కొత్త కొత్త అనుభవాలను సంపాదించుకుంది. స్పెయిన్ టూర్కి వెళ్ళినపుడు స్పానిష్ నేర్చుకుంది. స్పెయిన్లో మన్యన్ తెగలతో కలిసి కొన్ని నెలలపాటు అక్కడే ఉండిపోయింది. అక్కడ ఓ వ్యక్తి హిందీ మాట్లాడడం చూసి ఆశ్చర్యపోయింది. ఆ తర్వాత టర్కీ, బెహ్రెయిన్, కెనడా దేశాల్లోనూ తిరిగింది. ఇక ఇండియాలో శివ్యా తిరగని ప్లేస్ లేదు. మారిషస్ వెళ్లినప్పుడు స్వర్గంలో ఉన్నట్లుగా ఫీలైంది. అక్కడే ఆమె నరకాన్ని కూడా చూసింది. హెల్త్ సహకరించలేదు. వైరల్ ఫీవర్తో బాగా ఇబ్బంది పడింది. చూసుకునేవాళ్లు లేక చనిపోతానని భయపడింది. వారంరోజుల తర్వాత కోలుకుంది. అప్పటి నుంచి హెల్త్ను కాపాడుకుంటూ జర్నీ చేయడం నేర్చుకుంది.
జీవితం నేర్పిన ఎన్నో పాఠాలను, సోలో జర్నీలో తాను ఫేస్ చేసిన వాటిని వివరిస్తూ ‘ది షూటింగ్ స్టార్ : ఎ గర్ల్, హర్ బ్యాక్ప్యాక్ అండ్ ది వరల్డ్’ అనే బుక్ను రాసింది. పెంగ్విన్ రాండమ్ హౌస్ ఈ బుక్ను పబ్లిష్ చేసింది. మహిళలు ఒంటరిగా బతకాల్సి వస్తే ఈ పుస్తకం తప్పకుండా చదవాలంటున్నరు క్రిటిక్స్. ఎందుకంటే కేవలం 23 ఏళ్ల వయసులోనే ప్రపంచాన్ని ఒంటరిగా చుట్టేసిన శివ్యానాథ్ అనుభవాలు ఎంతో ధైర్యాన్నిస్తాయంటున్నరు. మనీ మేనేజ్మెంట్, టైం మేనేజ్మెంట్ వంటి విషయాలతోపాటు కొత్త పరిచయాలు, కొత్త వారితో ఎంత జాగ్రత్తగా ఉండాలో తెలుసుకోవచ్చంటున్నరు. పుస్తకంలోని ప్రతి అక్షరం మహిళకు బతుకు దారి చూపుతోందని చెబుతున్నరు.