వాస్తవానికి ఇన్సులిన్ ఇంజెక్షన్లు 1922లోనే వచ్చాయి. తర్వాత కొన్నేండ్లకు వాటిని ఇంజెక్ట్ చేసే విధానాల్లో అనేక మార్పులు తీసుకొచ్చారు. అయితే.. ప్రస్తుతం అవసరమైనప్పుడు ఆటోమెటిక్గా ఇన్సులిన్ని బాడీలోకి పంప్ చేసే డివైజ్లు కూడా మార్కెట్లోకి వచ్చాయి. ఇవి చాలా చిన్న సైజులో ఉండే కంప్యూటరైజ్డ్ డివైజ్లు. వీటిని నడుము చుట్టూ పెట్టుకోవచ్చు. జేబులో పెట్టుకోవచ్చు. ఆర్మ్బ్యాండ్‌తో కట్టుకోవచ్చు. వీటిలో కూడా చాలా రకాల పంప్లు ఉన్నాయి. కొన్ని పంపులు అవసరమైనప్పుడల్లా ఇన్సులిన్ని పంప్ చేస్తాయి. కొన్నేమో మనం సెట్ చేసి పెట్టుకున్న టైంలోనే పంపు చేస్తాయి. మరికొన్ని మాత్రం భోజనం చేసినప్పుడు, ఎక్కువగా శ్నాక్స్ తిన్నప్పుడు మాత్రమే ఇన్సులిన్ని పంప్ చేస్తాయి.
పనిలో బిజీగా ఉండేవాళ్లకు ఇలాంటి డివైజ్లు బెస్ట్ ఛాయిస్. ఇన్సులిన్, సిరంజ్ని రెడీ చేసుకుని జాగ్రత్తగా చూసుకుని షాట్ ఇవ్వడం కంటే ఒక్క బటన్ నొక్కడం చాలా ఈజీ. ఇలాంటి డివైజ్లు ఒక్క బటన్తో ఇన్సులిన్ని బాడీలోకి పంప్ చేస్తాయి.
కావాల్సినప్పుడు ఇస్తుంది:
షుగర్ ఉన్న వాళ్లలో అవసరమైనంత ఇన్సులిన్ ఉత్పత్తి కాదు. అందుకని బయటినుంచి ఇంజెక్షన్స్ ద్వారా ఇన్సులిన్ని ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది. అయితే.. బాడీలో ఇన్సులిన్ తగ్గిన ప్రతిసారి ఇంజెక్షన్ తీసుకోవడం ఇబ్బందిగా ఉండేవాళ్ల కోసం తెచ్చిందే ఇన్సులిన్ పంప్. బాడీకి ఇన్సులిన్ అవసరమైనప్పుడు ఈ డివైజ్కు ఉండే పంపు నుంచి ఇన్సులిన్ని శరీరంలోకి పంపొచ్చు. దీనివల్ల రోజూ ఇంజెక్షన్తో పొడుచుకునే బాధ తగ్గుతుంది. ఇన్సులిన్ పంపులు శరీరానికి అతుక్కొని ఉంటాయి. కాబట్టి, చాలా సౌకర్యంగా కూడా ఉంటుంది.
వీటిని ఎవరైనా వాడొచ్చు. కానీ.. 400 కంటే ఎక్కువ షుగర్ ఉన్నవాళ్లకు మాత్రమే వీటిని వాడాలని డాక్టర్లు చెప్తుంటారు. ఇన్సులిన్ పంపులోని ఒక ఛాంబర్లో ఇన్సులిన్ ట్యూబ్లు ఉంటాయి. వాటి నుంచి వచ్చే ఒక చిన్న పైపుని చర్మానికి ఫిక్స్ చేస్తారు. బాడీకి ఇన్సులిన్ అవసరం ఉన్న ప్రతిసారి ఆ ఛాంబర్ నుంచి ఇన్సులిన్ బాడీలోకి వెళ్తుంది.
ఈ పంపు స్మార్ట్ఫోన్ సైజులో ఉంటుంది. చిన్న టేపర్డ్ ట్యూబ్ని బొడ్డు పక్కన, పిరుదులు, తొడ --లాంటి చోట పెట్టుకుంటే సరిపోతుంది. ఈ పంపు శరీరానికి పెట్టుకున్నా రోజూ వారీ పనులు చేసుకునేందుకు ఎటువంటి ఇబ్బంది ఉండదు.
