సాయి చరణ్కి పాటలే ఊసులు..గమకాలే ఊపిరి..సరిగమలే ప్రపంచం. పెద్ద సింగర్ అవ్వాలన్నది అతని కల. ఆ కలని నిజం చేసుకోవడానికి చిన్నప్పట్నించీ పాటే ప్రాణంగా బతికాడు. అడ్డంకులు ఎన్నొచ్చినా నవ్వుతూ దాటొచ్చాడు. సింగర్గా తనని తాను నిరూపించుకోవడానికి వచ్చిన ప్రతి అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకున్నాడు. చివరికి అనుకున్నది సాధించాడు. ‘బెల్లం శ్రీదేవి అంటూ..’ ప్రజల పెదాల మీద డాన్స్ చేశాడు. ప్లే బ్యాక్ సింగర్గా ఇండస్ట్రీలో తనకంటూ ఓ గుర్తింపు తెచ్చుకున్నాడు. ఈ జర్నీ ముచ్చట్లు అడిగితే బాల్యం నాటి జ్ఞాపకాలను గుర్తు తెచ్చుకుని చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.
నా పూర్తి పేరు సాయి చరణ్ భాస్కరుని . పక్కా హైదరాబాదీని. పుట్టింది, పెరిగింది మొత్తం ఇక్కడే. నాన్న సెంట్రల్ గవర్నమెంట్లో రిటైర్ అయ్యారు. అమ్మ హౌజ్ వైఫ్. నా బెటరాఫ్ హరిణి సింగర్గా అందరికీ పరిచయమే. నా మ్యూజిక్ జర్నీ విషయానికొస్తే అమ్మానాన్నలిద్దరికీ పాటలంటే చాలా ఇష్టం. ప్రత్యేకంగా నేర్చుకున్నది లేదు. కానీ అమ్మ కమ్మగా పాడుతుంది. నాన్న ఏ శృతినైనా అలవోకగా పట్టేస్తారు. ట్యూన్స్ కడతారు. భక్తి పాటలు కూడా రాస్తారు. దాంతో ఆల్ ఇండియా రేడియోలోని ‘జనరంజని’ ప్రోగ్రామ్తోనే మా రోజు మొదలయ్యేది చిన్నప్పుడు. అందులో ఎం.ఎస్ సుబ్బలక్ష్మిగారి వెంకటేశ్వర సుప్రభాతం నుంచి నాన్స్టాప్గా రేడియో మోగుతూనే ఉండేది ఇంట్లో. అలా నాకు పాటలు పరిచయమయ్యాయి. నాలోని సింగర్ని బయటపెట్టిన క్రెడిట్ మాత్రం మా మామయ్య పెళ్లికే దక్కుతుంది.
పాటలతో ప్రయాణం
2002వ సంవత్సరం.. నాకు పదకొండేళ్లు ఉంటాయి అనుకుంటా. అమ్మానాన్నలతో పాటు మా పెదనాన్నలు, బాబాయ్లు, అత్తలకి కూడా మ్యూజిక్ అంటే ఇష్టం. దాంతో మా మామయ్య పెళ్లిలో ఫ్యామిలీ అంతా కలిసి ఓ కచేరీ చేద్దాం అనుకున్నారు. ఫ్యామిలీలోని కపుల్స్ అందరికీ ఒక్కో డ్యూయెట్ ఇచ్చారు. అమ్మానాన్నలకి ‘ఈ మూగ చూపేల బావా మాటాడగనేరమా..’ పాట వచ్చింది. రిహార్సల్స్ స్టార్ట్ చేశారు. కానీ, అమ్మకి శృతి అటుఇటు అవుతోంది. దాంతో అమ్మ దగ్గరికెళ్లి ‘నువ్వు సరిగా పాడట్లేద’ని నాలుగు లైన్లు పాడి వినిపించా. నా గొంతు బాగుందని అమ్మతో సహా బంధువులంతా పెళ్లిలో నన్నే పాడమన్నారు. ఆ పెళ్లికి వచ్చినవాళ్లంతా నా గొంతుని తెగ పొగిడారు. ఆ తర్వాత మా ఏరియాలో జరిగిన ఒక ఫంక్షన్కి వచ్చిన పొలిటీషియన్ ఒకరి ముందు పాడితే ఆయన తన మెడలోని దండని నాకు వేశారు. ఆ సీన్ తర్వాత కాలనీలో హీరో అయ్యా. ఆ అప్రిసియేషన్స్ బాగా నచ్చేవి ఆ టైంలో. ఇంట్లో వాళ్లు కూడా నా టాలెంట్ గుర్తించి డీవీ మోహన కృష్ణగారి దగ్గర మ్యూజిక్లో చేర్పించారు. మ్యూజిక్ నేర్చుకోవడం మొదలుపెట్టిన మూడునెలలకే ఘంటసాల గారి జయంతికి స్టేట్ గవర్నమెంట్ కండక్ట్ చేసిన కాంపిటీషన్లో పార్టిసిపేట్ చేశా. ఆ కాంపిటీషన్ నా లైఫ్కి ఓ పెద్ద టర్నింగ్ పాయింట్.
కాన్ఫిడెన్స్ వచ్చింది
రవీంద్రభారతిలో జరిగిన ఆ కాంపిటీషన్ టైటిల్ కోసం మొత్తం రెండువేల మంది పోటీపడ్డారు. వాళ్లందర్నీ చూశాక కళ్లు తిరిగినంత పనయ్యింది నాకు. కానీ, ఎలాంటి ఎక్స్పెక్టేషన్స్ లేకుండానే టాప్ –8కి వెళ్లా. నెక్స్ట్ టాప్–3 సెలక్ట్ చేస్తామన్నారు. తోటి సింగర్స్ అంతా క్లాసికల్ సాంగ్స్తో ఓ రేంజ్లో కుస్తీ పడుతున్నారు. కానీ, నాకేమో క్లాసికల్ నాలెడ్జ్ లేదు. ‘నీకు వచ్చింది పాడు’ అన్నారు నాన్న. రేడియోలో విన్న ‘పాడుతా తీయగా చల్లగా..’ అనే పాటే ఫైనల్లో పాడా. ఆశ్చర్యంగా ఆ టైటిల్ నాకే దక్కింది. ఆ తర్వాత పేపర్, టీవీ ఛానెల్స్ వాళ్లంతా మా ఇంటికొచ్చి నా ఇంటర్వ్యూలు తీసుకున్నారు. హీరోలా ఫీల్ అయ్యా. తరువాత రోజు స్కూల్కి వెళ్తే నా పేపర్ ఇంటర్వ్యూలు నోటీస్ బోర్డులో అతికించి ఉన్నాయి. అవన్నీ నన్ను సింగింగ్ వైపు మరిన్ని అడుగులు ముందుకేయించాయి.
ఆ తర్వాత..
గొంతు బాగుంది..కానీ, మ్యూజిక్ నేర్చుకుంటే ఇంకా బాగా పాడగలను అనిపించింది. ఆ నేర్చుకునే ప్రాసెస్లో ఉన్నప్పుడు తొమ్మిదో తరగతి చదువుతున్నా. అప్పుడే ‘పాడుతా తీయగా’ ఆడిషన్స్ పడ్డాయ్. ఆ టైటిల్ కూడా గెలిచా. టెన్త్ క్లాస్కి వచ్చాక గొంతు మారలేదు. కాస్త అమ్మాయిలాగే ఉండేది. ఏ పాటా పర్ఫెక్ట్గా వచ్చేది కాదు. దాంతో కాస్త డిప్రెషన్లోకి వెళ్లా. పైగా బోర్డ్ ఎగ్జామ్స్ టెన్షన్. చేసేదేంలేక సింగింగ్కి బ్రేక్ ఇచ్చా. పేరెంట్స్ ఇష్టం మేరకు పూర్తి కాన్సన్ట్రేషన్ చదువుపై పెట్టా. అలా సాగిపోతున్న లైఫ్కి సడెన్ బ్రేక్ వేసింది డెంగ్యూ ఫీవర్. ఇంటర్ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతున్నప్పుడు డెంగ్యూతో రెండు నెలలు మంచాన పడ్డా. చదువులో చాలా వెనుకబడ్డా. దాంతో కాన్ఫిడెన్స్ తగ్గింది. అప్పుడనిపించింది ‘నాకు కావాల్సింది ఇది కాదు. అని రియలైజ్ అవ్వడానికే దేవుడు నాకు ఇంకో ఛాన్స్ ఇచ్చాడేమో’ అని. ఆ ఆలోచన వచ్చాక ప్లే బ్యాక్ వైపు అడుగులేశా. కోరస్లు, ట్రాక్స్ పాడటం మొదలుపెట్టా. మా పేరెంట్స్ని కన్విన్స్ చేసి ఎంసెట్ సీటు వదులుకుని బీకాంలో చేరా. ప్లే బ్యాక్ కెరీర్ అటుఇటు అయితే అన్న ఉద్దేశంతో నాన్న లండన్లోని ‘ట్రినిటీ యూనివర్సిటీ’లో పియానో కూడా నేర్పించారు.
బాగా పేరుతెచ్చాయి
ఇప్పటివరకు ప్రైవేట్, సినిమా పాటలు కలుపుకుని పదిహేనొందల నుంచి రెండువేల వరకు పాడా. వాటిల్లో ‘ప్రేమ ఇష్క్ కాదల్’ సినిమాలోని ‘తుళ్లే తుళ్లే ..’ నా ఫస్ట్ బ్రేక్. ఆ తర్వాత ‘సుప్రీమ్’ లోని ‘బెల్లం శ్రీదేవి.. ఈజ్ మై పెళ్లాం శ్రీదేవి’ నా సింగింగ్ కెరీర్ని ఒక మలుపు తిప్పింది. ‘కాటమ రాయుడు’ లోని ‘నేత చీర..’, ‘లై’లోని‘ఇట్స్ మై లగ్గం టైం’, ‘ఆర్ ఎక్స్ 100’లోని ‘ రుధిరం మరిగి’ , ‘ద్వారక’ సినిమాలోని ‘అదిరే దడపుట్టింది’ పాటలు కూడా నా కెరీర్కి బాగా హెల్ప్ అయ్యాయి. అలాగే ప్రస్తుతం మణిశర్మ, అనూప్ రూబెన్స్లకి రెండు రెండు పాటలు పాడా. ఫ్యూచర్లో మరిన్ని మంచి పాటలు పాడాలనుకుంటున్నా.
మిస్ చేసుకున్నా..
నాకు దైవభక్తి ఎక్కువ. అలాగని దేవుడితో ‘నువ్వు నాకు ఇదిస్తే బదులుగా నేను నీకు ఇదిస్తా’ అని బేరాలు కుదుర్చుకోను. మనం సిన్సియర్గా ఉంటే రాసిపెట్టినప్పుడు అన్నీ మన దగ్గరికే వస్తాయన్నది నా నమ్మకం. దేవుడు అన్నీ చూసుకుంటాడులే అన్న భరోసా కూడా. అందుకే అప్పుడప్పుడు లైవ్ షోల వల్ల పాటలు మిస్ అయినా పెద్దగా బాధపడను. ‘కాటమ రాయుడులో’ని ‘లాగే మనసు లాగే..’ కూడా అలానే మిస్ అయ్యింది. చిన్నప్పట్నించీ అలర్జీ, ఆస్తమా ప్రాబ్లమ్స్ ఉన్నాయ్. అందుకే వింటర్ సీజన్లో హై పిచ్ పాటలంటే కాస్త ఇబ్బంది పడతా. అలా కూడా కొన్ని అవకాశాలు పోయాయి.
కష్టాన్ని నమ్ముతా
అదృష్టం వల్ల వచ్చింది ఏదైనా మధ్యలోనే వదిలి వెళ్లిపోతుంది. కానీ, హార్డ్ వర్క్తో వచ్చే సక్సెస్ చివరి వరకు మనతోనే ఉంటుందనేది నా ఫీలింగ్. పర్సనల్ లైఫ్లో చాలా కామ్ పర్సన్ని నేను. లిమిటెడ్ ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు. షోస్ చేయడం కోసం బయటి ప్రాంతాలకు వెళ్లినప్పుడు మా ఫ్యామిలీని చాలా మిస్ అవుతా.
మొదటి ప్లే బ్యాక్..
తెలిసినవాళ్ల ద్వారా నాన్న నన్ను మ్యూజిక్ డైరక్టర్ సాయికార్తీక్గారికి పరిచయం చేశారు. నా పాటల క్యాసెట్స్ విని ఆయన రెగ్యులర్గా ట్యూన్స్, కోరస్లకి పిలిచారు. ఆయన మ్యూజిక్ డైరక్షన్లో వచ్చిన ‘అలలు..’ సినిమాలోని ‘ఎప్పుడూ చూడని హాయిలా..’ నా మొదటి ప్లే బ్యాక్. ఆ పాటని మూవీ థియేటర్లో చూడటానికి చాలా ఎదురుచూశా. కానీ, ఆడియో బయటికొచ్చాక సంవత్సరాలు గడిచినా సినిమా రిలీజ్ కాలేదు. అయినా నిరుత్సాహపడకుండా ప్రయత్నించా. ‘జీ సరిగమప, జోడి నెంబర్వన్’ లో కూడా పార్టిసిపేట్ చేశా. అక్కడ పరిచయం అయిన సాయి కృష్ణ అనే ఫ్రెండ్ ద్వారా శ్రవణ్ భరద్వాజ్ అనే మ్యూజిక్ డైరక్టర్ని కలిశా. ఆయన మ్యూజిక్లో వచ్చిన ‘కలయో.. నిజమో’ ఆల్బమ్లోని ‘మళ్ళీరావా..’ అనే పాట పాడా. అది సూపర్ హిట్ అయ్యింది. ఆ తర్వాత ఆయన మ్యూజిక్లో వచ్చిన సినిమాల్లోనూ వరుసగా పాడా. అలా నేను పాడిన ‘అలియాస్ జానకి’ అనే సినిమాలోని ‘కాటుక కన్నుల చిన్నది..’పాటకి మంచి రీచ్ వచ్చింది. ఇండస్ట్రీ నుంచి కూడా చాలా మంచి అవకాశాలు వచ్చాయి. వాయిస్ ఛేంజ్ అయ్యాక మళ్లీ బాలుగారి ముందు పాడాలని ‘పాడుతా తీయగా’లో పార్టిసిపేట్ చేశా. ‘పాడుతా తీయగా ’ యూఎస్ సిరీస్లోనూ కొన్ని పాటలు పాడా. అక్కడ నా డెడికేషన్ చూసి బాలుగారు ‘ఈ అబ్బాయిని మన షోలకి రెగ్యులర్గా పిలవ’మని రికమెండ్ చేశారు. అలా ఆయనతో చాలా యేళ్లు ట్రావెల్ చేశా. ::: ఆవుల యమున
