ప్రపంచంలో మొత్తం బొగ్గు ఉత్పత్తిలో 70 శాతం వాటా ఇండియా, చైనా, అమెరికా, ఆస్ట్రేలియాలదే. ఈ నాలుగు దేశాలతోపాటు గ్లోబల్గా కోల్ మైనింగ్లో 70 లక్షల మందికిపైగా డైరెక్ట్గా ఉపాధి పొందుతున్నారు. ఇన్డైరెక్ట్గా మరికొన్ని లక్షల మంది దానిపై ఆధారపడి బతుకుతున్నారు. అయితే.. క్లైమేట్ ఛేంజ్ సమస్య పరిష్కారానికి కోల్ ప్రొడక్షన్ని రోజురోజుకీ తగ్గించాలని చాలా స్టడీలు సూచిస్తున్నాయి. కానీ.. అవి చెప్పినట్లు చేయాలంటే కొత్త సవాళ్లు పుట్టుకొస్తాయి. ఆ ఛాలెంజ్లను దాటుకొనిపోవటం అంత ఈజీ కాదు.
ఉద్యోగాలు మొదటి సమస్య
బొగ్గు అవసరాలను తీర్చగలిగేది రెన్యూవబుల్ ఎనర్జీయే అనటంలో ఎలాంటి డౌట్ లేదు. ఈ ఆల్టర్నేటివ్ పవర్ సెక్టార్లో సోలార్, విండ్లు ప్రధానమైనవి. రెన్యూవబుల్ పవర్ ఫీల్డ్ కల్పిస్తున్న మొత్తం ఉద్యోగాల్లో సగానికిపైగా జాబులు ఈ రెండు రంగాల్లోనే లభిస్తున్నాయి. కోల్ బేస్డ్ పవర్ ప్రాజెక్టులను మూసేయాలని క్లైమేట్ అగ్రిమెంట్లు కూడా మేజర్ టార్గెట్లుగా పెట్టుకున్నాయి. బొగ్గు తవ్వకాలకు తెర దించితే బతుకు దెరువు కోల్పోయేవారి సంఖ్య ఎక్కువ. ఆ రేంజ్లో సోలార్, విండ్ పవర్ ప్లాంట్లలో ఉద్యోగాలు దొరికే పరిస్థితి లేదు.
గ్లోబల్ యావరేజ్ టెంపరేచర్ పెరగకుండా చర్యలు తీసుకుంటామని, ప్రి–ఇండస్ట్రియల్ లెవెల్స్తో పోల్చితే రెండు డిగ్రీల సెంటిగ్రేడ్ లోపే ఉండేట్లు చూస్తామని ప్రపంచ దేశాలు ‘2015 పారిస్ అగ్రిమెంట్’లో మాటిచ్చాయి. టెంపరేచర్ పెరుగుదలని 1.5 డిగ్రీల సెల్సియస్కే పరిమితం చేయటానికి సాధ్యమైనంతగా ప్రయత్నిస్తామన్నాయి. ఈ లక్ష్యాన్ని చేరుకోవాలంటే గ్లోబల్ ఎనర్జీ సప్లయిలో బొగ్గు వాటాను 2050 నాటికి 73–97 శాతం మధ్య ఉంచాలి. కోల్ మైనింగ్కి దాదాపు ఫుల్స్టాప్ పెట్టాలి. ఇదే జరిగితే కార్మికుల ఉపాధి పోతుంది.
రిసోర్సులు రెండో సమస్య
వాతావరణ మార్పుల ప్రభావాల నుంచి బయటపడటానికి బొగ్గు తవ్వకాన్ని, వాడకాన్ని వదిలేసి సోలార్, విండ్ పవర్లను ఉత్పత్తి చేయాలన్నా అందుకు తగ్గట్లు వనరులు ఉండాలి. కోల్ మైనింగ్ ఏరియాల్లోనే సోలార్, పవర్ ప్లాంట్లను ఏర్పాటు చేయటానికి ఆయా ప్రాంతాలన్నీ అనుకూలంగా లేవు. రిసోర్సులు లేకపోవటం వల్ల రెనివబుల్ ఎనర్జీ ప్రొడక్షన్ అటు టెక్నికల్గా, ఇటు ఎకనామికల్గా లాభదాయకం కావు. కోల్ మైనింగ్ని రిప్లేస్ చేయటానికి విండ్ పవర్ సెక్టార్ కన్నా సోలార్ పవర్ ప్రాజెక్టులే బెటర్ అనేది అందరికీ తెలిసిందే.
చైనాలో 29 శాతం కోల్ మైనింగ్ ఏరియాలే సోలార్ పవర్ ప్రొడక్షన్కి సూటబుల్. ఇండియా, ఆస్ట్రేలియాల్లో బొగ్గు తవ్వకాలు జరిగే అన్ని ప్రాంతాలూ అనుకూలమే. అమెరికాలో సుమారు 62 శాతం కోల్ మైనింగ్ ఏరియాలు సోలార్ పవర్కి సరిపోతున్నాయి. దీన్నిబట్టి 4 దేశాల్లోనూ విండ్ పవర్కి ఎదురుగాలి వీస్తున్నట్లు అర్థమవుతోంది. మొత్తమ్మీద విండ్ పవర్కి 7 శాతం లోపు బొగ్గు గనుల ప్రాంతాలు; విండ్, సోలార్ పవర్ జనరేషన్కి ఉమ్మడిగా ఐదు శాతం లోపు ప్రాంతాలే అందుబాటులో ఉన్నట్లు స్టడీలు వివరిస్తున్నాయి.
సర్కార్లు తలచుకుంటే సాధ్యమేనట!
గ్లోబల్ వార్మింగ్ కట్టడికి అన్ని దేశాలు కట్టుబడి ఉంటే గ్రీన్ జాబ్స్ (సోలార్, విండ్ పవర్ సెక్టార్లలో ఉద్యోగాలు) సాధ్యమేనని అంతర్జాతీయ సంస్థలు అంటున్నాయి. ప్రభుత్వాలు తలచుకుంటే ప్రపంచవ్యాప్తంగా 2030 నాటికి రెన్యూవబుల్ ఎనర్జీ రంగంలో 2 కోట్ల 40 లక్షల కొలువుల సృష్టి కష్టం కాదని ఇంటర్నేషనల్ లేబర్ ఆర్గనైజేషన్ అభిప్రాయపడుతోంది. సోలార్, విండ్ పవర్లను పూర్తిగా వాడుకుంటే 2050 నాటికి ఈ రంగాల్లో 4 కోట్లకు పైగా జాబులొస్తాయని ఇంటర్నేషనల్ రెన్యూవబుల్ ఎనర్జీ ఏజెన్సీ అంచనా వేస్తోంది.
మన దేశంలో పరిస్థితేంటి?
దేశంలో కోల్ మైనింగ్ని క్లోజ్ చేస్తే పవర్ సప్లయి–డిమాండ్ మధ్య భారీ లోటు ఏర్పడుతుంది. దీని భర్తీకి ప్రస్తుత సోలార్ కెపాసిటీని సుమారు 30 రెట్లు (వెయ్యి గిగా వాట్లకు) పెంచాలి. అంత చేసినా బొగ్గు గనులపై డైరెక్ట్గా, ఇన్డైరెక్ట్గా ఆధారపడ్డ 10 లక్షల మందిలో సగం మందికే జాబులొస్తాయి. మిగతా 5 లక్షల మంది చేతులు ముడుచుకుని ఖాళీగా కూర్చోవాలి. దేశంలోని మొత్తం 500 బొగ్గు గనుల్లో ఏటా 70 కోట్ల టన్నులకు పైగా ఉత్పత్తి జరుగుతోంది. అందులో 85 శాతం వాటా ఛత్తీస్గఢ్, జార్ఖండ్, ఒడిశా, తెలంగాణ, మధ్యప్రదేశ్లదే.
ఈ గనుల్లో పనిచేసేవారి సంఖ్య 4 లక్షల 85 వేలు. బొగ్గు గనులను మూసేస్తే అక్కడ ఉపాధి కోల్పోయే కార్మికులకు ఉద్యోగాలివ్వాలంటే ప్రతి సోలార్ పవర్ ప్లాంట్నూ కనీసం రెండు గిగావాట్ల కెపాసిటీతో ఏర్పాటుచేయాలి. దేశంలోని మొత్తం ఇన్స్టాల్డ్ సోలార్ కెపాసిటీ 33.73 గిగా వాట్లు. 2022 నాటికి రెన్యూవబుల్ ఎనర్జీ టార్గెట్(175 గిగా వాట్లు) చేరుకోవాలంటే ప్లాంట్ల ఏర్పాటుకు పెద్దఎత్తున భూములు సేకరించాలి. కోల్ ఇండియా వద్ద ఉన్న భూములు చాలవు.
