‘అ!’ టాలీవుడ్కి కొత్త ఫ్లేవర్ అద్దిన సినిమా. డిఫరెంట్‌ కాన్సెప్ట్‌‌‌‌‌‌‌‌తో వచ్చిన ఈ సినిమాలోని ఒక్కో పాత్ర ఒక్కో ఎమోషన్ని చూపించింది. ఆ ఎమోషన్స్కి తన బ్యాక్ గ్రౌండ్ స్కోర్తో ప్రాణం పోశాడు మార్క్ కె రాబిన్. అందుకే ఆ సినిమా చూసిన వాళ్లు కథని, అందులోని నటీనటుల్ని ఎంత మెచ్చుకున్నారో రాబిన్ కె మార్క్ మ్యూజిక్నీ అంతే పొగిడారు. ఆ ఒక్క సినిమానే కాదు ఆ వెంటనే రిలీజ్ అయిన మనసుని తాకే ‘మల్లేశం’, ‘ఏజెంట్ సాయి శ్రీనివాస ఆత్రేయ’ సినిమాలకి మ్యూజిక్ ఇచ్చింది కూడా ఆయనే. రీసెంట్గా ‘ జాంబిరెడ్డి’కి ట్యూన్స్ కట్టిన ఈ హైదరాబాదీ మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ మ్యూజికల్ జర్నీ ఇది.
‘పాటలంటే ఇష్టం.. కానీ, సినిమాల్లోకి రావాలన్న ఆలోచనలు లేవు. బతికినంత కాలం మ్యూజిక్లోనే ఉండాలన్న కోరిక మాత్రం బలంగా ఉంది. అదే రాబిన్ని మ్యూజిక్ టీచర్ని చేసింది. దాదాపు పదేళ్ల పాటు పిల్లలకి మ్యూజిక్ పాఠాలు చెప్పాడు ఈ యంగ్ మ్యుజీషియన్. అక్కడ్నించి అనుకోని మలుపులతో షార్ట్ ఫిల్మ్స్ వైపు నడిచాడు. దేశంలోనే మొదటి వర్చువల్ ఆడియో షార్ట్ ఫిల్మ్ ‘ డైలాగ్ ఇన్ ది డార్క్’ కి ట్యూన్స్ కట్టాడు.‘ ఢిల్లీ బెల్లీ’ షార్ట్ ఫిల్మ్కి బెస్ట్ మ్యూజిక్ డైరెక్టర్గా ‘నోయిడా ఇంటర్నేషనల్ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్’లో అవార్డు తీసుకున్నాడు. అవన్నీ చూసి సినిమా అవకాశాలూ వెతుక్కుంటూ వచ్చాయి. కానీ, దీనంతటికీ ముందు నాకు మ్యూజిక్ని పరిచయం చేసిన అమ్మానాన్న గురించి చెప్పాలంటాడు రాబిన్.
అంత పిచ్చి పాటలంటే
‘‘నేను పుట్టిన ఏడాదే నాన్న డేనియల్ జాన్ ఇంట్లో మ్యూజిక్ సిస్టమ్ పెట్టించారు. అలా నాన్స్టాప్గా ఇంట్లో పాటలు ప్లే అవుతూనే ఉండేవి. అవి వింటూ మెల్లిగా నేనూ పాడటం నేర్చుకున్నా. ఆ హాబీ రానురాను ఒక ఎడిక్షన్గా మారింది. అది ఎంతలా అంటే పాట లేకపోతే ముద్ద గొంతు దిగనంత. ఇళయరాజా, రెహ్మాన్ పాటలంటే చెవి కోసుకునేవాడ్ని. అమెరికన్ మ్యూజిక్ కంపోజర్ జేమ్స్ హార్నర్ పాటలు కూడా బాగా వినేవాడ్ని. ఆయన ‘టైటానిక్’ క్యాసెట్ కోసం నేను పడ్డ పాట్లు అన్నీఇన్నీ కావు. ఆ క్యాసెట్ రిలీజ్ రోజు తెల్లారక ముందు షాపుముందు నిల్చున్నా. మళ్లీ అదెక్కడ పాడైపోతుందోనని ఆ పాటల్ని ఎంప్టీ క్యాసెట్లో రికార్డు చేసి దాన్ని ప్లే చేసేవాడ్ని. పాటల మీద అంత ఇష్టం ఉండటంతో చదువు బుర్రకి ఎక్కలేదు. ఆ విషయంలో ఇంట్లోనూ కంప్లైంట్స్ ఉండేవి.
నాన్న ఆఫీసుకెళ్లేంత వరకు.. యూనిఫాం వేసుకుని స్కూల్కి వెళ్తున్నట్టు హడావిడి చేసేవాడ్ని. ఆయన ఇంటి గుమ్మం దాటడం ఆలస్యం..పాటలు పెట్టేవాడ్ని. ఇలా చాలా రోజులు. కాదు.. కాదు ...సంవత్సరాలే మేనేజ్ చేశా. కాలం కలిసిరాక అప్పుడప్పుడు స్కూల్కి వెళ్లాల్సివస్తే.. అక్కడి పరిస్థితి ఇంకోలా ఉండేది. సినిమా రేంజ్లో ఫైటింగ్స్ చేసేవాడ్ని. దెబ్బలతో ఇంటికొచ్చేసరికి నాన్నకి సీనంతా అర్థమయ్యేది. ఆ తర్వాత మళ్లీ తిట్లు.. స్కూల్ మార్చడం. ఇవన్నీ ఒక రకమైతే ..సెవెన్త్ క్లాస్లో మా ఫ్రెంచ్ టీచర్కి ప్రపోజ్ చేశా. అది కూడా నా ఫేవరెట్ లిటిల్ హార్ట్స్ ప్యాకెట్ ఇచ్చి. కానీ, ఆ టీచర్ నా ప్రపోజల్ని నేరుగా ప్రిన్సిపల్ దగ్గరికి తీసుకెళ్లింది. ఆ రోజు ప్రిన్సిపల్ తిట్టిన తిట్లు ఇంకా నా చెవుల్లో తిరుగుతూనే ఉన్నాయి. అసలు ఆ దెబ్బకి అమ్మాయిల్ని కన్నెత్తి చూడడమే మానేశా. కానీ, మ్యూజిక్ని మాత్రం అంత తేలికగా వదల్లేకపోయా. సొంతంగా గిటార్, పియానో, కీ బోర్డు అన్నీ నేర్చుకున్నా .
ఆ తర్వాత..
సినిమాలకి మ్యూజిక్ చేయాలన్న కోరిక లేకపోయినా.. మ్యూజిక్లోనే ఉండాలని డిసైడ్ అయ్యా. అలాంటప్పుడు ఎంబీబీఎస్, బీటెక్ అంటూ తిరిగితే టైం వేస్ట్ తప్ప లాభం ఉండదనిపించింది. ఈ విషయాన్ని మా ఇంట్లోవాళ్లు కూడా అర్థం చేసుకున్నారు. దాంతో ఒక పక్క చదువుకుంటూనే ఢిల్లీ పబ్లిక్ స్కూల్లో మ్యూజిక్ టీచర్గా చేరా. పిల్లలకి పాటలతో పాటు గిటార్, కీ బోర్డు, డ్రమ్స్ వాయించడం నేర్పించేవాడ్ని. అయితే అప్పటికే మా కజిన్ ‘వినాయకుడు’ సినిమాకి మ్యూజిక్ ఇచ్చాడు. దాంతో రెండుమూడు సార్లు సరదాగా తన స్టూడియోకి వెళ్లి రికార్డింగ్ ప్రాసెస్ తెలుసుకున్నా. అలా సాగిపోతున్న లైఫ్కి ఒక టర్నింగ్ పాయింట్ ఇచ్చాడు డైరెక్టర్ ప్రశాంత్ వర్మ . ఆయన డైరెక్షన్లో వచ్చిన ‘ డైలాగ్ ఇన్ ది డార్క్’ అనే షార్ట్ ఫిల్మ్కి మ్యూజిక్ ఇచ్చా. దేశంలో వర్చువల్ మోడ్లో వచ్చిన మొదటి షార్ట్ ఫిల్మ్ అది. దానికి మంచి పేరు రావడంతో మరిన్ని షార్ట్ ఫిల్మ్స్కి మ్యూజిక్ చేసే అవకాశం వచ్చింది. అలా నేను మ్యూజిక్ కంపోజ్ చేసి ‘మళ్లీ కలుద్దాం’ షార్ట్ ఫిల్మ్కి బెస్ట్ మ్యూజిక్ డైరెక్టర్గా ‘సైమా’ అవార్డు తీసుకున్నా. ‘ఢిల్లీ బెల్లీ’కి ‘ నోయిడా ఇంటర్నేషనల్ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్’లో అవార్డు అందుకున్నా. దాంతో మెల్లిగా సినిమాల్లోకి రావాలన్న ఆలోచన మొదలైంది.
నాని బైక్పై వచ్చారు!
అవకాశాల కోసం నేను ఏ సినిమా ఆఫీసుకి వెళ్లలేదు. కానీ, నా పాటలు విని కొందరు నన్ను వెతుక్కుంటూ వచ్చారు. ‘సినిమా తీద్దాం.. కథ రాయాలి’ అని చెప్పి నా ట్యూన్స్ పట్టుకెళ్లారు. ఇప్పటివరకు వాళ్లు మళ్లీ తిరిగి రాలేదు. ఆ సిచ్యుయేషన్స్ నుంచి బయటికి వస్తున్నప్పుడే ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది. అది కూడా రాత్రి తొమ్మిదింటికి. ఇప్పటికీ గుర్తుంది. ఆ ఫోన్ వచ్చినప్పుడు బైక్ సర్వీసింగ్కి ఇచ్చి...మెకానిక్తో ముచ్చట్లు పెడుతున్నా. లిఫ్ట్ చేయాలా వద్దా అనుకుంటూనే ఎత్తితే ‘‘నాని చేస్తున్న ‘మజ్ను’ సినిమా థియేట్రికల్ ట్రైలర్కి మ్యూజిక్ చేయాలి. మరికొద్దిసేపట్లో నాని స్టూడియోకి వస్తాడు’’ అని చెప్పారు. ఒక్క నిమిషం ఏం అర్థం కాలేదు. మరో నిమిషంలో తెరుకుని సర్వీసింగ్ పూర్తవ్వకముందే బైక్ తీసుకుని స్టూడియోకి బయల్దేరా. నా స్టూడియో చిన్న గల్లీలో ఉంది. దాంట్లోకి పెద్దపెద్ద కార్లు రావాలంటే ఒక గండమే. దాంతో కొంచెం టెన్షన్ పడుతూనే నాని కోసం వెయిట్ చేస్తున్నా. పన్నెండు, పన్నెండున్నరకి బైక్స్ మీద అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్స్ వచ్చారు. వాళ్లు ‘స్టార్ట్ చేద్దామా !’ అని అడిగితే ఇంకా ‘‘నాని రాలేదుగా అన్నా’’. ఆ వెంటనే పక్కనుంచి నాని హెల్మెట్ తీసి ‘హాయ్’ అన్నారు. నా మ్యూజిక్ విని ‘ఇంత కాలం ఎక్కడున్నావ్.. ఫ్యూచర్లో మంచి సినిమా తీద్దాం’ అన్నారు. అలా ‘ అ! ’ సినిమా అవకాశం వచ్చింది.
అ! తో మొదలై..
‘అ!’ సినిమా చేస్తున్నప్పుడు ఆ సినిమాని ఎవరు ప్రొడ్యూస్ చేస్తున్నారు. అందులో ఎంత పెద్ద స్టార్స్ నటిస్తున్నారని చూడలేదు నేను. కథనే మైండ్లో పెట్టుకుని మ్యూజిక్ చేశా. దానికి మంచి పేరు రావడంతో వరుసగా అవకాశాలొచ్చాయి. కానీ, మొదట్లో కమర్షియల్ సినిమాని ఎలా హ్యాండిల్ చేయాలో తెలియలేదు. దాంతో భయం వేసి ఏడెనిమిది ప్రాజెక్ట్స్ వదిలేశా. నాకు కనెక్ట్ అయిన కథల్నే ఎంచుకున్నా.. అలా నేను మ్యూజిక్ చేసిన ‘సూర్యకాంతం’ , ‘మల్లేశం’ , ఏజెంట్ సాయి శ్రీనివాస ఆత్రేయ’ సినిమాలు నాకు మంచి పేరు తెచ్చిపెట్టాయి. రీసెంట్గా రిలీజ్ అయిన ‘జాంబిరెడ్డి’ కూడా నా మ్యూజిక్ కెరీర్కి ప్లస్ అయింది. ‘పుష్పక విమానం’ బ్యాక్ గ్రౌండ్ స్కోర్ కూడా పేరు తెచ్చిపెట్టింది. అయితే ఇప్పటివరకు నాకు నచ్చిన కథలకే నేను మ్యూజిక్ ఇచ్చా. ఫ్యూచర్లోనూ అదే ఫార్మాట్ ఫాలో అవ్వాలనుకుంటున్నా. ప్రస్తుతం ‘మిషన్ ఇంపాజిబుల్’, ‘అనగనగా ఒక రౌడి’ తో పాటు మరో నాలుగు సినిమాలకి ట్యూన్స్ కడుతున్నా.
ఆ లోటు తీర్చలేనిది
ఇంట్లో అందరికన్నా అమ్మకే ఎక్కువ క్లోజ్ నేను. ప్రతి చిన్న విషయం తనతోనే షేర్ చేసుకునేవాడ్ని. అలాంటి అమ్మ నా మ్యూజిక్ కెరీర్ మొదలవ్వకముందే నన్ను వదిలేసి వెళ్లిపోయింది. ఆ తర్వాత నాలుగైదు సంవత్సరాలు డిప్రెషన్లో ఉన్నా. ఆ టైంలో నాన్న నాకోసం ఉద్యోగం మానేసి అమ్మ స్థానాన్ని తీసుకున్నారు. ఆయన వల్లే నేను ఇక్కడి వరకు రాగలిగాను.
ఆ మూమెంట్ మర్చిపోలేను
ఇప్పటి వరకు నేను చేసిన సినిమాలన్నీ మ్యూజిక్ డైరెక్టర్గా నాకు తృప్తినిచ్చాయి. అయితే ‘ఏజెంట్ సాయి శ్రీనివాస ఆత్రేయ’ సినిమా ప్రెస్ మీట్లో అడివి శేషు మాట్లాడుతూ ‘‘థియేటర్ నుంచి బయటికొచ్చాక ఎవరైనా ఆ సినిమాలోని హిట్ సాంగ్స్ని పాడుతుంటారు. కానీ, ఈ సినిమా చూశాక నేను మార్క్ కె రాబిన్ బ్యాక్గ్రౌండ్ స్కోర్ని హమ్ చేస్తున్నా’’ అన్నారు. ఆ మాటలకి అక్కడున్న ప్రెస్ వాళ్లు కూడా నాకు స్టాండింగ్ ఒవేషన్ ఇచ్చారు. అది నా లైఫ్లో ఎప్పటికీ మెమరబుల్ మూమెంట్.
పర్సనల్ లైఫ్లో ..
నాకు బైక్స్ అంటే పిచ్చి. వింటేజ్ బైక్లంటే మరీ ఇష్టం. ఫొటోగ్రఫీ కూడా ఇష్టం. మ్యూజిక్ వైపు లేకపోతే బైక్ రేసర్గానో, నేచర్ ఫొటోగ్రాఫర్గానో సెటిల్ అయ్యేవాడ్ని. డే అండ్ నైట్ మ్యూజిక్లోనే గడుపుతా.. ఇవేమీ లేవంటే నా చిన్ననాటి ఫ్రెండ్స్ దగ్గరికి వెళ్తా. ఇప్పట్లో పెండ్లి ఆలోచనలు లేవు.
:::ఆవుల యమున
