వివేక్ సాగర్ మ్యూజిక్లో వచ్చిన ఏ పాట విన్నా.. అది సినిమాటిక్గా అనిపించదు. ప్రతీది సహజంగా.. నిజ జీవితానికి చాలా దగ్గరగా ఉంటుంది. అందుకే పెళ్లిచూపులు రిలీజై ఇన్నేళ్లు అయినా ఇంకా ఆ పాటలు ఎక్కడో ఒకచోట వినపడుతూనే ఉన్నాయి. ఆ తర్వాత వచ్చిన సినిమాల్లోనూ తన మార్క్ మ్యూజిక్ని కంటిన్యూ చేశాడు ఈ మ్యుజీషియన్. ఆ జర్నీ గురించి అడిగితే... ‘అసలు ఇండస్ట్రీలోకి రావాలన్న ఆలోచనే లేదు నాకు. సినిమాలకి ట్యూన్స్ కట్టాలన్న కోరిక అంతకన్నా లేదు. కానీ, బతికినంత కాలం మ్యూజిక్లోనే ఉండాలనుకున్నా. డిఫరెంట్ మ్యూజిక్ స్టయిల్స్ని ఎక్స్ప్లోర్ చేయాలనుకున్నా. ఆ ప్రాసెస్లోనే ఫ్రెండ్స్తో కలిసి బ్యాండ్ ఫామ్ చేశా. అక్కడ్నించి షార్ట్ ఫిల్మ్స్, సినిమాల వైపు వచ్చా’ అంటూ చిన్నప్పట్నించీ జరిగిన కథంతా చెప్పుకొచ్చాడు వివేక్.
అప్పుడే పాట పరిచయం
మా అమ్మ క్లాసికల్ డాన్సర్. బాగా పాడుతుంది కూడా. అలా మ్యూజిక్ మీద ఇంట్రెస్ట్ వచ్చింది.పెద్దయ్యేకొద్ది ఆ ఇంట్రెస్ట్ పెరుగుతూ వచ్చింది. దానికి కారణం మా అన్నయ్య. తను కూడా సింగర్. ఇనుస్ట్రుమెంటల్, వెస్ట్రన్, రాక్, ఫ్రెంచ్ ఇలా డిఫరెంట్ మ్యూజిక్ వినేవాడు అన్నయ్య. ఇండియన్ మ్యూజిక్లోనూ సినిమా పాటలతో పాటు అన్ని స్టయిల్స్ పాడేవాడు. పాత సినిమా పాటలన్నీ అమ్మ పాడేది. అవన్నీ వింటూ నాకూ పాడటం అలవాటయింది. ట్యూన్స్ కూడా కట్టేవాడ్ని. కాకపోతే చిన్నప్పుడు కాస్త సిగ్గు ఎక్కువ నాకు. దానివల్ల స్టేజ్ షోలు, కాంపిటీషన్స్లో కాన్ఫిడెంట్గా ఉండేవాడ్ని కాదు. ఆ బెరుకు వల్లే కర్ణాటక సంగీతం కూడా నేర్చుకోలేకపోయా. అయితే నేను చదువుకుంటున్న ఆల్ సెయింట్ స్కూల్లో రామాచారిగారు మ్యూజిక్ టీచర్గా పనిచేసేవాళ్లు. ఆయన మాతో ఆల్ ఇండియా రేడియోలో, స్టేజ్ షోలలో పాడించేవాళ్లు. ఆ పాటలన్నీ కూడా ఆయన కంపోజిషన్సే. అలా పాడటంతో కాన్ఫిడెన్స్ పెరిగింది. కానీ, మ్యూజిక్నే ప్రొఫెషన్గా మార్చుకోవాలన్న ఆలోచన లేకపోవడంతో పాటల్ని అంత సీరియస్గా తీసుకోలేదు.
ఆ తర్వాత..
ఇంటర్ పూర్తయింది.. నెక్స్ట్ ఏంటి అన్న క్వశ్చన్ లేకుండా ఇంట్లో వాళ్లు బీటెక్లో చేర్చారు. మరో ఆలోచనేం లేకపోవడంతో నేను కూడా ఏం మాట్లాడలేదు. కాలేజీకి వెళ్తే చుట్టూ నాలాంటి మ్యూజిక్ లవర్సే. వాళ్ల ద్వారా వెస్ట్రన్, పాప్, రాక్ మ్యూజిక్ నేర్చుకునే అవకాశం వచ్చింది. ఫ్రెండ్స్ అందరం కలిసి ఒక బ్యాండ్ కూడా పెట్టాం. రానురాను మ్యూజిక్ ప్యాషన్గా మారింది. కానీ.. ప్రొఫెషనల్గా నేర్చుకోవాలంటే అప్పట్లో బయటి దేశాలకి వెళ్లాల్సిందే. అంత బడ్జెట్ లేదు... పైగా ధైర్యం చేసి వెళ్లినా సీటు వస్తుందో, లేదో చెప్పలేం. అందుకే చుట్టూ ఉన్న సోర్స్ల ద్వారానే మ్యూజిక్ నేర్చుకునే ప్రయత్నం చేశా. ఇంటర్నెట్లో మ్యూజిక్ థియరీ, వెస్ట్రన్ హార్మోనీ లాంటివి నేర్చుకున్నా. మా అన్నయ్య ఫ్రెండ్ దగ్గర గిటార్ నేర్చుకున్నా. ఇన్నింటి మధ్య చదువు ఎలా సాగిందో ప్రత్యేకంగా చెప్పక్కర్లేదు! అరకొర మార్కులతో బీటెక్ గట్టెక్కా. ఆ తర్వాత ఫ్రెండ్స్ అంతా జీఆర్ఏ , జీమ్యాట్ ప్రిపరేషన్లో మునిగిపోయారు. నేనేమో మ్యూజిక్లోనే ఉంటానని ఇంట్లో తేల్చి చెప్పా. తెలియని ఫీల్డ్ కావడంతో అమ్మానాన్న మొదట టెన్షన్ పడ్డారు. వద్దన్నారు. కానీ, ఆ తర్వాత నా ప్యాషన్ని అర్థం చేసుకుని సపోర్ట్ చేశారు. అయితే అప్పటికీ సినిమాల్లోకి రావాలన్న ఆలోచన లేదు నాకు. ఎలాగైనా మ్యూజిక్లో ఉండాలనుకున్నా అంతే.
బ్యూటిఫుల్ ఎక్స్పీరియెన్స్. కానీ..
పాడటం ఒక బ్యూటీఫుల్ ఎక్స్పీరియెన్స్. కానీ, మ్యూజిక్ డైరెక్షన్ అంటే టెక్స్చర్, రిథమ్స్, ట్యూన్స్ అన్నీ చూసుకోవచ్చు. డిఫరెంట్ ఎలిమెంట్స్ని ఎక్స్ప్లోర్ చేయొచ్చు. పైగా ఏదైనా పాట ప్లే అవుతుంటే దాని బ్యాక్ గ్రౌండ్లో ఏం జరుగుతుందోనన్న క్యూరియాసిటీ ఎక్కువ నాకు. అందుకే మ్యూజిక్ డైరెక్షన్ని ఎంచుకున్నా. నా ఫ్రెండ్స్ సంజయ్, ఫణితో కలిసి ‘కాథర్సిస్’ అనే కర్నాటక ఇనుస్ట్రుమెంటల్ బ్యాండ్ని ఫామ్ చేశా. సొంతంగా ట్యూన్స్ కట్టి.. లిరిక్స్ రాసి పాడేవాళ్లం. పబ్లు, ఫెస్ట్లలోనూ పర్ఫార్మెన్స్లు ఇచ్చేవాళ్లం. ఏ ఆర్ రెహ్మాన్ కండక్ట్ చేసిన బ్యాండ్స్ కాంపిటీషన్లోనూ పార్టిసిపేట్ చేసి ఫైనల్స్ వరకు వెళ్లాం. ‘సౌండ్ ఫ్లవర్’ లాంటి పేజీలలోనూ మా మ్యూజిక్ని అప్లోడ్ చేశాం. వాటి ద్వారా కాస్త ఫ్యాన్ బేస్ పెరిగింది. అవి విని యూకే నుంచి వచ్చి ఒకతను ‘సినిమా చేద్దాం’ అన్నాడు. ఆరు ఏడు పాటలకి మ్యూజిక్ చేశాక ఆ ప్రాజెక్ట్ ఆగిపోయింది. కానీ, దాని ద్వారా ఫిల్మ్ మ్యూజిక్ కంపోజిషన్ ఎలా చేయాలో తెలిసింది. ఆ టైంలోనే నేనూ, సంజయ్ కలిసి‘ టేప్లూప్’ ద్వారా మ్యూజిక్ ప్రొడక్షన్ అండ్ రికార్డింగ్ని స్టార్ట్ చేశాం. కార్పొరేట్, వెడ్డింగ్, యాడ్ ఫిల్మ్స్, డాక్యుమెంటరీలకి మ్యూజిక్ చేయడం మొదలుపెట్టాం. ఆ ప్రాసెస్లోనే డైరెక్టర్ తరుణ్ భాస్కర్ పరిచయమయ్యాడు. తన డైరెక్షన్లో నేను మ్యూజిక్ చేసిన ‘సైన్మా’ అనే షార్ట్ ఫిల్మ్కి మంచి రెస్పాన్స్ వచ్చింది. దాంతో తన డెబ్యూ సినిమా ‘పెళ్లిచూపుల’కి నాకే అవకాశం ఇచ్చాడు తరుణ్. అయితే ఆ సినిమా కంటే ముందే ‘రేస్’ అనే సినిమాకి మ్యూజిక్ ఇచ్చా. కాకపోతే అందరూ ‘పెళ్లిచూపులు’ సినిమానే నా డెబ్యూ అనుకుంటారు.
ఫ్రీడమ్ ఇచ్చాడు
ముందు చెప్పినట్టుగా పెద్దపెద్ద సినిమాలకి మ్యూజిక్ చేయాలి. అవార్డులు తీసుకోవాలన్న ఆలోచనలు లేవు నాకు. ఉన్నంత కాలం మ్యూజిక్లోనే అనుకున్నా. అందుకే డాక్యుమెంటరీలు, కార్పొరేట్ ఫిల్మ్స్, జింగిల్స్ అన్నింటికీ మ్యూజిక్ చేశా. పెళ్లిచూపులు సినిమాని కూడా ఒక లెర్నింగ్ ప్రాసెస్ అనుకున్నా. నా పని నేను చేసుకుంటూ పోయా. రొటీన్కి కాస్త భిన్నంగా సినిమాలోని అన్నీ పాటలు లిప్సింక్లోనే ట్రై చేశా. స్ట్రీట్ స్టయిల్ మ్యూజిక్ని తీసుకున్నా. ఈ విషయంలో తరుణ్ భాస్కర్ పూర్తి స్వేచ్ఛ ఇచ్చాడు. అందుకే అవుట్పుట్ అంత బాగా వచ్చింది. ఈ సినిమా తర్వాత వెనక్కి తిరిగి చూసుకోవాల్సిన అవసరం రాలేదు. వరుసపెట్టి అవకాశాలు వచ్చాయి.
అలాంటి పాటలు చేయను
రొటీన్ ఫార్ములా మ్యూజిక్ నాకు నచ్చదు. అంటే హీరో ఎంట్రీ సాంగ్.. ఆ నెక్స్ట్ ఒక ఐటమ్ సాంగ్.. లవ్ సాంగ్ ప్యాటర్న్ అన్నమాట. అందుకే ‘యుద్ధం శరణం, ఈ నగరానికి ఏమైంది, ఫలక్నుమాదాస్, బ్రోచేవారెవరురా, హిట్, పిట్టకథలు, సమ్మోహనం, రాజ రాజ చోర...’ లాంటి కథాబలం ఉన్న సినిమాల్నే ఎక్కువగా ఎంచుకున్నా. వీటిల్లోని పాటలన్నీ కథ డిమాండ్ చేసినవే. నా దగ్గరికి ఏ సినిమా వచ్చినా మొదట కథ వింటా నచ్చితేనే ‘ఓకే’ చెప్తా. అంతే తప్పించి ఏ విషయంలోనూ కాంప్రమైజ్ అవ్వను. మరి డబ్బు ఎలా? అన్న క్వశ్చన్ చాలామందికి రావొచ్చు. డాక్యుమెంటరీలు, ప్రైవేట్ కాన్సెప్ట్లతో ఐదోపదో మిగులుతాయి. అలాంటప్పుడు డబ్బు కోసం సినిమాలు చేయాలా? అనిపిస్తుంది. అన్నింటికన్నా ముఖ్యంగా నచ్చకుండా పనిచేస్తే అవుట్పుట్ సరిగా రాదనేది నా ఫీలింగ్. అలాగే నేను ట్యూన్ కట్టినా మొదట అది నాకు కనెక్ట్ అవ్వాలి.
ఇంకాస్త బెటర్గా ..
ఆడియెన్స్కి నా పాటలు నచ్చుతున్నాయి. అవార్డులు కూడా వస్తున్నాయి. కానీ, ఇప్పటివరకు నేను చేసిన ఏ పాట నాకు పూర్తి స్థాయిలో సంతృప్తినివ్వలేదు. ప్రతీది ఇంకాస్త బెటర్గా చేసి ఉంటే బాగుండేదేమో అనిపిస్తుంటుంది. చేసేటప్పుడు వావ్ అనిపించిన ట్యూన్స్ కూడా ఇంకా బాగా చేయాల్సిందేమో అనుకుంటుంటా. దానికి కారణం రోజు రోజుకి మ్యూజిక్లో బెటర్ అవ్వడమే .
::: ఆవుల యమున
పర్సనల్ లైఫ్ విషయానికొస్తే ఈ మధ్యే పెండ్లి అయింది. లవ్ కమ్ ఎరేంజ్డ్ మ్యారేజ్ నాది. నా భార్య కీర్తి వెడ్డింగ్ ఫిల్మ్ కంపెనీ నడుపుతోంది. రోజులో ఎక్కువ టైం మ్యూజిక్తోనే గడుపుతా నేను. కాస్త బ్రేక్ దొరికితే ఫ్యామిలీతో టైం స్పెండ్ చేస్తా. వీడియో గేమ్స్ బాగా ఆడతా. డాక్యుమెంటరీలు ఎక్కువగా చూస్తా. ఫ్రెండ్స్తో బాతాఖానీ కొడతా. పల్లెటూరి వాతావరణమంటే చాలా ఇష్టం. ప్రస్తుతం నాని, నజ్రియా హీరోహీరోయిన్లుగా చేస్తోన్న ‘అంటే.. సుందరానికి’ , ఇంద్రగంటి మోహన కృష్ణగారి డైరెక్షన్లో ‘ఆ అమ్మాయి గురించి మీకు చెప్పాలి’ సినిమాలతో పాటు మరికొన్ని ప్రాజెక్ట్స్ రిలీజ్కి రెడీగా ఉన్నాయి.
కమర్షియల్ మూస సినిమాల నుంచి బయటికొస్తున్నారు ఆడియెన్స్. దాంతో ఇప్పుడు కథలే హీరోలు అవుతున్నాయి. అందుకు తగ్గట్టే మ్యూజిక్ కూడా మారుతోంది.. మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ల ఆలోచనల్ని మారుస్తోంది. తెచ్చిపెట్టినట్టు కాకుండా కథలో భాగంగానే పాటలు కడుతున్నారు ఈతరం మ్యూజిక్ డైరెక్టర్లు. అలా కథని నడిపించే ట్యూన్స్ చేస్తున్న మ్యుజీషియన్స్లో వివేక్ సాగర్ ఒకడు. ‘పెళ్లిచూపులు’తో మొదలుపెట్టి ‘యుద్ధం శరణం, ఫలక్నుమా దాస్, బ్రోచేవారెవరురా..’ లాంటి మరెన్నో హిట్ సినిమాలకి ట్యూన్స్ కట్టాడు ఈ యంగ్ మ్యుజీషియన్. బ్యాక్గ్రౌండ్ స్కోర్స్తో సీన్స్కి ప్రాణం పోస్తున్నాడు. టాలీవుడ్ సినిమాలకి తన మ్యూజిక్తో కొత్త ఫ్లేవర్స్ అద్దుతున్న ఈ యంగ్ టాలెంట్ గురించి మరిన్ని విశేషాలు..